زمان تقریبی مطالعه: 2 دقیقه
 

داهیه بنت ماتیه کاهنه





داهیه بنت ماتیه کاهنه، همسر رئیس قبیله «جراوه» و زنی یهودی بود که در میان قومش وی را کاهنه می‌گفتند. او بعد از وفات همسرش، رهبری قبیله جراوه برعهده گرفت و سرانجام به سال ۸۲ قمری در نبرد با لشکر مروانیان کشته شد.


۱ - معرفی اجمالی



داهیه، دختر ماتیة بن دیغان (تیفان) و همسر رئیس قبیله «جراوه»، یکی از قبایل بزرگ ساکن در کوه‌های «اوراس» در جنوب «قسنطینه» بود. او ادعا می‌کرد که از امور غیبی آگاه است و می‌تواند آینده مردم را پیش‌بینی کند و به همین ادعا، در میان قومش شناخته شد و از همین رو، وی را «کاهنه» نامیدند.

۲ - دین



برخی تاریخ‌نگاران، بر این باورند که وی، یهودی بوده است.

۳ - رهبری قبیله



کاهنه، پس از مرگ شوهرش، حاکم مطلق قبیله «جراوه» شد و مدت ۲۵ سال رهبری آن را بر عهده داشت.

۴ - جنگ با بنی‌امیه



هنگامی که عبدالملک بن مروان، حسّان بن نعمان را به امارت افریقیه گماشت، حسان با سپاهی رهسپار جنگ با کاهنه شد و سپاهیان دو طرف به نبرد پرداختند و حسان و همراهانش عقب نشستند و سرانجام، کاهنه آنان را از منطقه «قابس» بیرون راند. حسان به ناچار به «برقه» عقب‌نشینی کرد، ولی تعدادی از نیروهایش به اسارت درآمدند که از جمله آنان، خالد بن یزید قیسی بود.

۵ - وفات



در سال ۸۲ ق حسان مجدداً با نیروهایش سپاهیانی که عبدالملک بن مروان برایش گسیل داشته بود، رهسپار جنگ با کاهنه شد. نیروهای دو طرف در محلی موسوم به «بئر الکاهنه» با هم درگیر شدند و طی نبرد شدیدی سپاه کاهنه در هم کوبیده شد و خود وی نیز به قتل رسید.

۶ - پانویس


 
۱. ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۷، ص۱۰۹.    
۲. فواز، زینب، الدر المنثور فی طبقات ربات الخدور، ص۱۹۴.    
۳. زرکلی، خیرالدین، الأعلام، ج۲، ص۱۷۷.    
۴. ابن خلدون، عبدالرحمن، تاریخ ابن خلدون، ج۷، ص۱۲.    


۷ - منبع



عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۲۴۹.





آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.